W dniu 21 czerwca 2018 r. w Litewskiej Bibliotece Narodowej im. Marcina Mażwida, odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody im. Juliusza Bardacha. Pierwszą Nagrodę otrzymał Laurynas Šedvydis z Uniwersytetu Witolda Wielkiego za obronioną w 2016 r. pracę doktorską „Przygotowanie elit rządzących Wielkiego Księstwa Litewskiego do państwowego życia publicznego od XVI w. do połowy XVII w.” (promotor Prof. J. Kiaupienė). Drugie miejsce zajęła praca Volhi Kleckiny z Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego za pracę doktorską (2017; promotor Prof. N. F. Vysockaja) „Powstanie i rozwój teatru Radziwiłłów 1724-1810 r.” Trzecie miejsce zajęła obroniona w 2017 r. (promotor Prof. G. Mazur) na Uniwersytecie Jagiellońskim praca doktorska Wojciecha Łyska „Zagadnienie narodowości w polityce wschodniej piłsudczyków: uwarunkowania – ewolucja – spadkobiercy”.
Uroczystość rozpoczęła się wystąpieniem gościa, profesora Vytautasa Landsbergisa, który podzielił się swoimi wspomnieniami o patronie nagrody, jego ideach i spuściźnie. W uroczystości wzięli udział założyciele Instytutu WXL oraz członkowie Rady Naukowej: profesor Uniwersytetu Witolda Wielkiego Egidijus Aleksandravičius, dyrektor Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego Jan Malicki, profesorowie Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego Dariusz Szpoper i Przemysław Dąbrowski, profesor Alaksandar Smalianczuk z Grodna, rektor Uniwersytetu Przykarpackiego im. W. Stefanyka w Iwano-Frankowsku Ihor Cependa, dyrektor Instytutu Historii Litwy Rimantas Miknys.
Bardach (1914-2010) był wybitnym badaczem Wielkiego Księstwa Litewskiego ze szczególnym uwzględnieniem jego tradycji prawnych, kulturowych i politycznych. Nagroda jest przyznawana za najlepsze prace doktorskie, analizujące zagadnienia kultury, prawa oraz państwowości WXL, lub jego spuściznę, albo dotyczące historii, polityki, prawa i kultury przynajmniej dwóch państw z terytorium byłego WXL – Białorusi, Litwy, Polski i Ukrainy.
Nagroda im. J. Bardacha została założona przez Instytut Wielkiego Księstwa Litewskiego i przyznawana jest co dwa lata. W 2014 r. nagrodę główną zdobyła praca Mikołaja Tarkowskiego z Gdańska „Adwokatura Wileńska 1918-1939”. W 2016 r. nagroda powędrowała do Siarhieja Marozawa z Grodna, za pracę „Idea odrodzenia Wielkiego Księstwa Litewskiego w życiu społeczno-politycznym Białorusi (od końca XVIII w. do początku XX w.)”
